Doorrijden

Doorrijden

Het heeft geholpen, mijn pleidooi voor rood. Nou, oké, geen fusie, wel samenwerking. Maar, zoals ik leerde van een ambulancebroeder die uitlegde hoe je op een brancard of ziekenhuisbed moest gaan liggen: hoog inzetten mevrouw, kun je altijd nog afschalen. Ik ben tevreden, je zakt vanzelf op de goeie plek.

PvdA en Groen Links mogen nu gezellig samen niet op het formatiefeestje komen. Nou, dan niet. Het zou voor de VVD natuurlijk wel geinig zijn geweest om deze keer tijdens dat feestje nu Groen Links, zoals destijds de PvdA, te verleiden middels kleffe politieke intimidatie (“We wilden het allebei, écht!”). Maar dat gaat dus niet gebeuren en nu worden de charmes van Rutte anders ingezet en dat blijkt nog verdomd lastig, die nieuwe gedaante van hem.

Demissionair? Ik zou zeggen dat betekent ‘foei, helemaal fout gedaan, wegwezen jij, naar huis, je hoeft niet meer terug te komen, uit mijn ogen!’ Zo niet in onze parlementaire democratie. Over verkiezingen -weet u nog, lang geleden- heb ik het maar niet meer, waren ze er wel?

Elke partij en elk Kamerlid dat nu tijdens de Algemene Beschouwingen eindelijk eens aan de slag wil, stuit op een vriendelijk lachende Rutte, die als een koe op de rails blijft staan. Een minister-president had al veel eerder gesnapt dat zijn tijd om is, zo’n goeiige koe snapt zoiets niet. Doorrijden is zielig, we zullen eromheen moeten, maar hoe?

Niks zeggen en het spoor omleggen, verder kom ik ook niet.

Net als corona is Rutte endemisch, we komen nooit meer van hem af.

 

 

 

 

afbeelding van Sandid via Pixabay

Rood

Rood

Rood

Nou ja, rood… Je kunt ook ‘links’ zeggen, maar dan is het: nou ja, links… Hetzelfde met ‘progressief’, maar wat ik bedoel: laten we het nou eens anders gaan doen.

Vandaag vergaderen zowel de partij waarvan ik nog lid ben als de partij waarop ik al tweemaal heb gestemd. Over samenwerking. Of een gemeenschappelijke fractie. Of een fusie. Ik verwacht in beide partijen weerstand en daartegen heb ik in dit geval zo’n weerzin dat ik overweeg om maar partijloos te worden. Mijn geduld met Prinzipienreiterei is op.

Tussen droom en daad staan praktische bezwaren en ik begrijp de mensen die erop wijzen dat samenwerking niet vóór de verkiezingen kenbaar is gemaakt. Maar dan wijs ik er op mijn beurt op dat het a. al bijna een half jaar geleden is dat er verkiezingen waren en dat we vooralsnog geen perspectief hebben op een spoedig gevormd kabinet en dat we nog steeds geregeerd worden door een kabinet dat wegens de toeslagenaffaire afgetreden is en desondanks vrolijk verder regeert onder leiding van een premier die door de week keurig in het pak succesvol kortsluiting heeft veroorzaakt bij alle leugendetectoren wereldwijd en op zondag in spijkerbroek en met een appeltje in de hand en een glimlach om de mond naar het Catshuis fietst. Om door te regeren dus. Ik denk dat ik niet de enige kiezer ben die zich nutteloos voelt, dan kan wat mij betreft een niet aangekondigde fusie op links er ook nog wel bij. In het geval bezorgde partijleden daar anders over denken en dit idee in meerderheid afwijzen, dan hoor ik in zo’n partij niet thuis. En ben ik dus weg.

Ben benieuwd.

 

 

Ongehoord

Ongehoord

(afb.PublicDomainPictures via Pixabay)

U hebt vast wel gehoord dat journalist Arnold Karskens omroep Ongehoord.nl gaat oprichten.

Want bij de gewone omroepen waar hij regelmatig komt, wordt hij niet gehoord.

Ikzelf had hem inderdaad niet gehoord, dus ik google dan zo iemand omdat ik wil weten hoe een ongehoord mens er uitziet.

Waarom zijn boze mannen altijd zo kaal?

Ongehoorde Karskens lijkt me trouwens niet iemand bij wie je net kan doen of je hem niet hoort. Dan zorgt hij wel dat je hem ziet, door je breeduit en zwijgend ieder zicht en vooral elke hoop op een goede afloop te ontnemen.

Hij is het type dat niemand laat voordringen bij zijn moeder of zijn kind, fijn, maar als hijzelf voordringt moet ik eerst even slikken voor ik daar wat van zeg.

Nou, ik zeg er dus niks van.

Het zijn de momenten waarop ik mild besluit dat sommige mensen nou eenmaal iets meer ruimte nodig hebben, kunnen ze niks aan doen.

Joost Niemöller is ook van Ongehoord.

Tja.

Hij heeft haar, dat wel.

Maar zijn beschreven levenspad op Wikipedia is geplaveid met woorden als controverse, opspraak en omstreden. Hij is overtuigd van statistisch aanwijsbare etnische verschillen in intelligentie. Als ik naar deze witte mannen kijk, zou hij met dat laatste wel eens een punt kunnen hebben.

Gelukkig doet Ybeltje ook mee. Ybeltje Berckmoes-Duijndam is een schattig meisje (met lang haar) en in 2015 was zij écht ongehoord, namelijk het onopvallendste Tweede Kamerlid.

Zó in de Volkskrant komen, dat wil je natuurlijk niet. Dus twee jaar later pleitte Ybel voor het sluiten van de grenzen voor jonge mannen uit het Midden-Oosten en Afrika.

Dat zei ze ten eerste omdat het hier anders Eurabia zou worden (haar woorden) en ten tweede omdat ze zo wél opviel (mijn woorden).

Een ander Ongehoord type is de Nederlandse regisseur, acteur, cabaretier, presentator en schrijver van toneelstukken, televisieseries en (kinder)boeken Haye van der Heyden. Je moet wel onder een steen liggen om over zo iemand niet gehoord te hebben en ik lig niet onder een steen, dus ik wist dat hij kaal was. Ietsje gezelliger dan Arnold, dus hij wordt chef Humor en Satire. Zou worden, inmiddels, want een podium bieden aan Holocaustontkenners, zoals hij vond dat moest kunnen,  vonden ze bij Ongehoord.nl iets té ongehoord en niet erg grappig.

Hij zal die naam Ongehoord wel hebben bedacht, want die is natuurlijk weer wél erg grappig bij zulke opvallend aanwezige mensen.

Al bedenk ik nu dat het natuurlijk ook een geuzennaam kan zijn, zoals Geen Stijl, die expres stijlloze dingen zeggen.

Zucht.

Dat wordt dus ongehoord lullige dingen Omroepen. En dan krijgen ze weerwoord en dan zeggen ze dat je ook niks mag zeggen in Nederland en dan zeg ik ja hoor, maar je mag ook wat terugzeggen in Nederland en dan zeggen zij zie je wel, je mag niks zeggen in Nederland want jij praat terug en dan zeg ik weer dat…, maar dan horen ze mij al niet meer, over ongehoord gesproken.

Ze willen gewoon niet gestoord worden daar.

Ongestoord.nl was beter geweest, Haye.